မေတာ္တာေတြနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ရလြန္းလို႔ က်မဘဝမွာ ရင္ေလးေဆး ဝယ္ေသာက္ဖို႔ မလိုဘူး။ ေပါက္တဲ့နဖူးေပၚမွာ “မထူးဇတ္ ရမည္” လို႔ တက္တူးထပ္ထိုးထားတယ္။ ဇတ္ေပၚမွာ ဝက္ျခံေပါက္ေတာ့ ခက္တာပဲ။ အားလံုးက ေဒါင္လိုက္ခ်ည္းပါပဲကြာလို႔ ေျပာဖူးတဲ့ ေဖာက္သည္အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကိုလည္း မဆီမဆိုင္သတိရမိေသး။ အမ်ိဳးသားအေပါင္းရဲ႕ ေျမႇာက္စားေထာက္ထားျခင္းခံရတဲ့ဘဝဆိုတာ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မရဘူး။ တန္းတူညီမွ် ဝါဒျဖဴစင္တယ္ဆိုတာ သီခ်င္းပဲရွိတာ။ တကယ့္ဘဝက ဖရားရီးကားေပၚမွာ ရုပ္ဆိုးနဲ႔ ဘုတ္ျပဲ ႏွစ္မ်ိဳးပဲအေတြ႔မ်ားတယ္ဆိုသလို အေကာင္းခ်ည္း အျမဲ ျမင္ေတြ႔ၾကားနာလိုခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူး။ မေတာ္ရင္၂ဆ ေတာ္ရင္၁ဆ ရခဲ့တဲ့ ဘဝမွာ ေလာကဓံက ေမွာက္ဆိုေမွာက္ လွန္ဆိုလွန္ပဲ။ က်ားရဲရာ ဖဲေျပာင္ရတဲ့ ဘဝဆိုတာ စာနာႏိုင္သူ အရွားသား။ ၾကားကားဆိုတာ က်မတို႔ရဲ႕ဖယ္ရီေတး။ ႏႈတ္ခမ္းနီပါးေလးေတြရဲ႕အသည္းစြဲ။ ဘယ္သူေတြဝင္ဝင္ဆြဲလဲေတာ့ ဘယ္ေျပာမလဲ။ စပြန္ဆာဆိုတာ အရည္ကုန္သြားရင္ ေျမာင္းထဲ အလႊင့္ပစ္ခံဗူးတစ္ဗူးပဲ။ တစ္ရွႈးသံုးေတာ့ လက္ညစ္ပတ္သက္သာတာေပါ့ရွင္။
သိုးထိန္း (အႏၲိမ)
t h o e h t a n e 